- çüvaldûz
- farsça چوالدوز çuvaldız.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
çuvalduz — is. İti ucu yastı və əyri iri qıyıq. İynəni özünə, çuvalduzu yoldaşına. (Ata. sözü). Axşam namazından, şam yeməyindən sonra, əlində çuvalduz çarığını köşələyən Salman kişi ayaq səsi eşitdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çüvaldûz — (F.) [ زوﺪﻝاﻮچ ] çuvaldız … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
çuvalduz — büyük iğne … Beypazari ağzindan sözcükler
palanduz — f. 1) palan tikən usta; 2) iri qıyıq; çuvalduz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
köşələmək — f. 1. Dəri, gön nə s. dən köşə kəsmək, köşə çıxartmaq. Bu gön parçasını köşələmək lazımdır. 2. Köşə ilə tikmək, köşə ilə bağlamaq. Axşam namazından, şam yeməyindən sonra əlində çuvalduz çarığını köşələyən Salman kişi ayaq səsi eşitdi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
palanduz — is. <fars.> köhn. 1. Palan tikən usta. 2. İri qıyıq; çuvalduz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıyıq — 1. is. Torba, çuval və s. tikməyə məxsus iri iynə; çuvalduz. . . Əlinə bir dəmir sünbə, bir də bir qıyıq keçirib, düşüb bu dərənin canına, adını da qoyub palanduz. S. R.. Qıyıqlar xarallara sancıldı. Ə. Vəl.. 2. sif. Gözlərinin ucu dar, qıyılmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
binigiz — çehre, yüzün rengi, ruh, cemal; çuvalduz … Çağatay Osmanlı Sözlük